Ben bezeten!
Een werkende vrouw, moeder van drie kinderen en een dynamische man, wonende in een nieuwbouw wijk, rondom werkende buren, grote auto’s en woon-werkverkeer op een fiets. Brrrr.
Maar het is zo. Ik werk, woon in een vrij jonge wijk, veel werkende mensen, heb een dynamische man en zie veel mensen sportief zijn….(lees, ik wandel nu ook zo nu en dan met 2 jongens van 7 en een fles water, via een omweg naar het tankstation omdat we zin in een ijsje hebben, aaah en maar zeuren over afvallen, aaah 2)
Dus, heb ik tijd voor huishouding, werken in de tuin, ramen wassen…eh…jazeker. Maar wordt deze dame daar nou gelukkig van. Heeft zij in kinderjaren niet al heel veel van haar papa en mama moeten doen in de huishouding en is het daarom gewoonweg iets weinigs toevoegends geworden in het leven. Ja klopt. Dus ik delegeer….of te wel, iets vriendelijker; ik durf mensen te vragen voor mij iets te doen, waar ik een hekel aan heb. Dingen waar een ander heeeel goed in is, zo klaar mee is en zich gewaardeerd weet te voelen. Dat is toch prachtig! Dus ja, huishouding met een beetje veel hulp, inclusief tuin, manlief die graag kookt en afwast (ja, je moet ze wel goed uitkiezen he 😉 en ondertussen doe ik nog steeds een hoop maar voel ik mij zwaar verwend door anderen. En dat heb ik nodig in mijn leven. Even het gevoel dat er voor mij wordt gezorgd.
Houdt ook in dat het vre-se-lijk irritant is dat na binnenkomst 5 minuten een glanzende vloer te zien, manlief met hond door gras gebaggerd besloten heeft via de tuin naar binnen te sjouwen, zoons een croissant op de bank gaan eten en dochterlief voor de 6e keer met een doors vol crackers aan komt sjokken. Haarballen van de kat op de mat en uitgerekend IK stoot mijn blikje (water, vruchtendrank zonder suiker, thee etc) cola om….achter de bank..want ik had het op de leuning gezet (manlief; wie zet dan ook daar….zucht)
5 Minuten geluk. Rest van de dag geergerd. En was ik zo? NEE! Ik de chaoot, de slordervos. Ik die heerlijk de boel de boel kon laten. Uren met de kleine mannetjes op de mat kon klooien zonder ook maar enige gedachte aan een afwas…AFWAS, WAS DAS? Er is in die jaren iets met mij gebeurd. Een vreemde heeft zich in mij genesteld. Ik zie mijzelf met billendoekjes achter de kinderen rennen, zweet in de nek, mopperend en de hond is plots een stofzuiger geworden (halleluja!?!) Toe jongens, doe nou toch die schoenen uit, ga zelf maar opruimen. Hier is de stofzuiger, jij dit en jij dat….zuchtende mensen om mij heen, ik nog rooier hoofd.
Dussss…..hoe laat ik gaan…..hoe word ik weer die gezellige Tha, die zich in ieder geval NIET om huishoudelijke taken druk maakt…herken mij zelf niet meer.
Maar overal een oplossing voor….dan helpt ZE maar wat vaker;)) Op mijn vrije dag en dan ga ik de hele dag alleen ervan genieten hihi!
Andere tips ook welkom!